Wyposażanie obiektów w instalacje sygnalizacji pożarowej, stałe urządzenia gaśnicze i dźwiękowe systemy ostrzegawcze normują nam przepisy art. 4 i 5 Ustawy z 24 sierpnia o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. 2018 poz. 620 z późn. zm.), i §24, §25, §26, §27 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 czerwca 2003, w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych (Dz. U. Nr 109 poz. 719 z 2010 roku z późn. zm.).

Właściciel, zarządca lub użytkownik budynku, obiektu budowlanego lub terenu, objętych obligatoryjnym stosowaniem systemów sygnalizacji pożarowej wyposażonych w urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, w przypadku gdy w tym budynku, obiekcie budowlanym lub na terenie nie działa jego własna jednostka ratownicza, jest obowiązany połączyć te urządzenia z obiektem komendy Państwowej Straży Pożarnej lub obiektem, wskazanym przez właściwego miejscowo komendanta powiatowego (miejskiego) Państwowej Straży Pożarnej.

1. Stosowanie systemu sygnalizacji pożarowej, obejmującego urządzenia sygnalizacyjno-alarmowe, służące do samoczynnego wykrywania i przekazywania informacji o pożarze, jest wymagane w:

1)      budynkach handlowych lub wystawowych:

• jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 5 000 m²,
• wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 2 500 m²;

2)      teatrach o liczbie miejsc powyżej 300;

3)      kinach o liczbie miejsc powyżej 600;

4)      budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 300;

5)      salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1 500;

6)      szpitalach, z wyjątkiem psychiatrycznych, oraz w sanatoriach - o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku;

7)      szpitalach psychiatrycznych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;

8)      domach pomocy społecznej i ośrodkach rehabilitacji dla osób niepełnosprawnych o liczbie łóżek powyżej 100 w budynku;

9)      zakładach pracy zatrudniających powyżej 100 osób niepełnosprawnych w budynku;

10)  budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;

11)  budynkach zamieszkania zbiorowego, w których przewidywany okres pobytu tych samych osób przekracza 3 doby, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 200;

12)  budynkach zamieszkania zbiorowego nie wymienionych w pkt 11, o liczbie miejsc noclegowych powyżej 50;

13)  archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;

14)  muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;

15)  ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o zasięgu krajowym, wojewódzkim i resortowym;

16)  centralach telefonicznych o pojemności powyżej 10 000 numerów i centralach telefonicznych tranzytowych o pojemności 5 000-10 000 numerów, o znaczeniu miejscowym lub regionalnym;

17)  garażach podziemnych, w których strefa pożarowa przekracza 1 500 m2 lub obejmujących więcej niż jedną kondygnację podziemną;

18)  stacjach metra (kolei podziemnych);

19)  dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób;

20)  bankach, w których strefa pożarowa zawierająca salę operacyjną ma powierzchnię przekraczającą 500 m2;

21)  bibliotekach, których zbiory w całości lub w części tworzą narodowy zasób biblioteczny.

2. Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych, związanych na stałe z obiektem, zawierających zapas środka gaśniczego i uruchamianych samoczynnie we wczesnej fazie rozwoju pożaru, jest wymagane w:

1)      archiwach wyznaczonych przez Naczelnego Dyrektora Archiwów Państwowych;

2)      muzeach oraz zabytkach budowlanych, wyznaczonych przez Generalnego Konserwatora Zabytków w uzgodnieniu z Komendantem Głównym Państwowej Straży Pożarnej;

3)      ośrodkach elektronicznego przetwarzania danych o znaczeniu krajowym.

3. Stosowanie stałych urządzeń gaśniczych wodnych jest wymagane w:

1)      budynkach handlowych lub wystawowych:

• jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 10 000 m2,
• wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 8 000 m2;

2)      budynkach o liczbie miejsc służących celom gastronomicznym powyżej 600;

3)      salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 3 000;

4)      budynkach użyteczności publicznej wysokościowych;

5)      budynkach zamieszkania zbiorowego wysokościowych.

4. W strefach pożarowych i pomieszczeniach wyposażonych w stałe urządzenia gaśnicze gazowe lub z innym środkiem gaśniczym mogącym mieć wpływ na zdrowie ludzi powinny być zapewnione warunki bezpieczeństwa dla osób przebywających w tych pomieszczeniach, zgodnie z odpowiednimi Polskimi Normami dotyczącymi tych urządzeń.

5. Stosowanie dźwiękowego systemu ostrzegawczego, umożliwiającego rozgłaszanie sygnałów ostrzegawczych i komunikatów głosowych dla potrzeb bezpieczeństwa osób przebywających w budynku, nadawanych automatycznie po otrzymaniu sygnału z systemu sygnalizacji pożarowej, a także przez operatora, jest wymagane w:

1)      budynkach handlowych lub wystawowych:

·         jednokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 10 000 m2,

·         wielokondygnacyjnych o powierzchni strefy pożarowej powyżej 8 000 m2;

2)      salach widowiskowych i sportowych o liczbie miejsc powyżej 1 500;

3)      kinach i teatrach o liczbie miejsc powyżej 600;

4)      szpitalach i sanatoriach o liczbie łóżek powyżej 200 w budynku;

5)      budynkach użyteczności publicznej wysokich i wysokościowych;

6)      budynkach zamieszkania zbiorowego:

• wysokich i wysokościowych lub
• liczbie miejsc noclegowych powyżej 200;

7)      stacjach metra (kolei podziemnych);

8)      dworcach i portach, przeznaczonych do jednoczesnego przebywania powyżej 500 osób.

6.  W obiektach, w których zastosowano dźwiękowy system ostrzegawczy, nie powinny być stosowane inne pożarowe urządzenia alarmowe akustyczne służące alarmowaniu użytkowników tego obiektu, poza służbami dozoru lub ochrony.

7. W przypadku wyposażenia obiektów w stałe urządzenia gaśnicze dopuszcza się nie wyposażanie ich w system sygnalizacji pożarowej.

• dopuszczenie nie dotyczy obiektów, w których system sygnalizacji pożarowej jest niezbędny do uruchamiania urządzeń przewidzianych do funkcjonowania podczas pożaru.
• dopuszczenie, o którym mowa w ust. 1, nie oznacza zwolnienia z obowiązku połączenia urządzeń z komendą lub jednostką ratowniczo-gaśniczą Państwowej Straży Pożarnej w sposób zapewniający samoczynne przekazywanie informacji o pożarze.

8. Sposób połączenia urządzeń sygnalizacyjno-alarmowych systemu sygnalizacji pożarowej z komendą lub jednostką ratowniczo-gaśniczą Państwowej Straży Pożarnej właściciel, zarządca lub użytkownik obiektu jest obowiązany uzgodnić z właściwym miejscowo komendantem powiatowym (miejskim) Państwowej Straży Pożarnej.